Η άρθρωση του ισχίου αποτελεί μια από τις ισχυρότερα φορτιζόμενες αρθρώσεις, καθώς στηρίζει το σώμα σε όρθια στάση και βοηθά στη περιστροφή και κάμψη του ποδιού. Αποτελεί δε την κύρια σύνδεση μεταξύ των οστών των κάτω άκρων με τη λεκάνη και τον σκελετό του κορμού. Είναι σφαιροειδής με περιορισμένο εύρος κινήσεων, αλλά εξαιρετικά σταθερή και γι’ αυτό το λόγο δύσκολα εξαρθρώμενη. Σχηματίζεται από το ανώτερο, σφαιρικό τμήμα του μηριαίου οστού, που ονομάζεται κεφαλή και την κυπελοειδή υποδοχή της στη λεκάνη, τη λεγόμενη κοτύλη της πυέλου. Οι επιφάνειες και των δύο είναι επικαλυμμένες με αρθρικό χόνδρο, ο οποίος συνδυαστικά με το αρθρικό υγρό προσφέρει μια ολισθηρή επιφάνεια προστατεύοντας έτσι τα οστά από τις τριβές και από τις φθορές. Η άρθρωση σταθεροποιείται από τους συνδέσμους και τους τένοντες και κινείται από μύες
Αρθρίτιδα
Εξαιτίας της λειτουργικής της φύσης, η άρθρωση του ισχίου υπόκειται και ισχυρά φορτία και είναι εκτεθειμένη σε τραυματισμούς αλλά και αλλοιώσεις, που προκαλούνται από τη φθορά των χόνδρων, ή εκφυλιστικές παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα, με αποτέλεσμα τη έκπτωση της ικανότητας του ανθρώπου να κινείται ανώδυνα. Γίνονται αντιληπτές από τον πόνο που προκαλούν, ο οποίος είναι σταδιακά επιδεινούμενος.
Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου είναι μια επέμβαση, η οποία βοηθά στην ανάκτηση της ικανότητας πραγματοποίησης των καθημερινών δραστηριοτήτων, από άτομα που πάσχουν από αρθρίτιδα του ισχίου. Αντικαθιστώντας την φθαρμένη φυσιολογική άρθρωση με ένα τεχνητό εμφύτευμα, μειώνεται αισθητά ο πόνος και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην καθημερινότητά του.
Ο ασθενής, μετά την ολική αρθροπλαστική ισχίου μπορεί να μείνει στο νοσοκομείο έως 4 μέρες. Ωστόσο, αυτό που παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόοδο και την αποθεραπεία του ασθενούς είναι η φυσικοθεραπεία, δηλαδή, η εκτέλεση συγκεκριμένων ασκήσεων που θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση της κίνησης του ποδιού.
Σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών
Το σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών είναι μια επώδυνη κάκωση των μαλακών μορίων της βουβωνικής περιοχής. Συνήθως παρουσιάζεται κατά την διάρκεια αθλημάτων στα οποία έχουμε ξαφνικές αλλάγές κατεύθυνσης καθώς και βίαιες στροφικές κινήσεις. Το σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών είναι μια θλάση ή ρήξη των μαλακών μορίων (μύες, τένοντες, σύνδεσμοι) του κάτω κοιλιακού τοιχώματος ή της βουβωνικής περιοχής. Ο μύς ο οποίος συνήθως τραυματίζεται είναι ο εγκάρσιος κοιλιακός και ιδιαίτερα ο καταφυτικός τένοντας του στην ηβική σύμφυση όπως επίσης και ο καταφυτικός τένοντας των προσαγωγών.
Η βασική αιτία πρόκλησης είναι η βίαιη και ξαφνική στροφική κίνηση, η οποία προκαλεί ρήξη των μαλακών μορίων του κάτω κοιλιακού τοιχώματος. Εμφανίζεται συνήθως σε αθλήματα όπως είναι το ποδόσφαιρο, το χόκεϋ, η άρση βαρών, το μπάσκετ και το αμερικάνικο football.Παρουσιάζεται συνήθως με έντονο πόνο στην βουβωνική χώρα κατά την διάρκεια του αθλήματος. Τυπικά ο πόνος μειώνεται με την ξεκούραση αλλά επανέρχεται δριμύτερος με την αθλητική δραστηριότητα και ιδιαίτερα με τις στροφικές κινήσεις.
Χωρίς θεραπεία αυτή η κάκωση καταλήγει σε χρόνια κατάσταση, η οποία δεν επιτρέπει την αθλητική δραστηριότητα. Μπορεί να πραγματοποιηθεί συντηρητική θεραπεία η οποία περιλάμβανει ξεκούραση, κρυοθεραπεία και φυσικοθεραπεία για βελτίωση της δύναμης και της ελαστικότητας των κοιλιακών και προσαγωγών μυών.
Κατάγματα
Υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη καταγμάτων ισχίου. Ο τύπος του κατάγματος, εξαρτάται από την περιοχή του ανώτερου τμήματος του μηριαίου οστού στην οποία συμβαίνει και η αντιμετώπιση του είναι διαφορετική ανάλογα με την περιοχή.
Υποκεφαλικό κάταγμα (Ενδοαρθρικό κάταγμα)
Είναι το κάταγμα στον αυχένα του μηριαίου και μέσα στην άρθρωση (το εσωτερικό του αρθρικού θυλάκου). Η αιμάτωση της κεφαλής του μηριαίου συχνά διαταράσσεται και αυτό συχνά οδηγεί σε καθυστερημένη πώρωση ή και μη πώρωση του κατάγματος και σε αυτό που ονομάζουμε άσηπτη νέκρωση του ισχίου (που οδηγεί σε καθίζηση της κεφαλής και μετατραυματική αρθρίτιδα).
Διατροχαντήριο κάταγμα (Εξωαρθρικό κάταγμα)
Το μηριαίο οστό, έχει στο πάνω μέρος του μια οστική προεξοχή η οποία ονομάζεται μείζων τροχαντήρας και στον οποίο καταφύονται οι γλουτιαίοι μύες. Έχει επίσης τον ελάσσονα τροχαντήρα, που είναι μια χαμηλή οστική προεξοχή που αποτελεί σημείο σύνδεσης καμπτήρων μυών του ισχίου. Το διατροχαντήριο κάταγμα, είναι το κάταγμα στην περιοχή ανάμεσα στο ελάσσονα και το μείζονα τροχαντήρα.
Υποτροχαντήριο κάταγμα (Εξωαρθρικό κάταγμα)
Αυτό το κάταγμα εμφανίζεται πιο κάτω από τον ελάσσονα τροχαντήρα. Ενδέχεται το κάταγμα του οστού να περιλαμβάνει περισσότερες από μία ζώνες. Αυτό είναι σημαντικό και λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από το χειρουργό όταν εξετάζει το είδος της επέμβασης που πρέπει να ακολουθήσει για να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο κάταγμα.
Το ισχίο πονάει. Ο πόνος, συνήθως, εστιάζεται στη βουβωνική περιοχή και στην εξωτερική πλευρά του ισχίου. Η άρθρωση γίνεται πολύ επώδυνη δυσκολεύοντας τις κινήσεις. Υπάρχει αδυναμία φόρτισης και αυτόνομης βάδισης. Το σκέλος παρουσιάζει συνήθως βράχυνση και εξωτερική στροφή.
Ο φυσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί ειδικές δεξιότητες και τεχνικές για να συμβάλει στην αποκατάσταση των ατόμων που έχουν υποστεί κατάγματα, σε όλα τα στάδια της θεραπείας τους.
Η αποκατάσταση που ξεκινά άμεσα μετά το χειρουργείο, βοηθά στη βελτίωση της κινητικότητας, γι’ αυτό συστήνεται στους ασθενείς επίσκεψη από τον φυσικοθεραπευτή από την επόμενη κιόλας μέρα του χειρουργείου, ώστε να αρχίσει να γίνεται η όποια δυνατή παρέμβαση φυσικοθεραπείας σε καθημερινή βάση, μέχρι να πάρουν εξιτήριο. Μετά την εξαγωγή από το νοσοκομείο η τακτική φυσικοθεραπεία είναι απαραίτητη κατ’ οίκον ή σε ειδικό χώρο για να ενδυναμωθεί το πόδι, η ισορροπία και η κινητικότητα, ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργία στον καλύτερο δυνατό βαθμό και να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών.
